μια ζωή μέσα στους δρόμους

άλλο ένα ταξίδι για λίγες μέρες.

Στον τόπο σου πες, μα τόπο δεν έχω.

Λίγες αποσκευές έχω,μια τσάντα δηλαδή,παλιά τσαντα χειρός της δεκαετίας του 50,λευκή,με χερούλια.

Με all purpose πράγματα.Δυο τρία ρούχα ζεστά και κανα δυο παυσίπονα,μισή κούτα τσιγάρα και αναπτήρα.Και ένα σημειωματάριο.Πάντα ξεχνάω να πάρω στυλό.Ελπίζω να το θυμηθώ αύριο.

Μα τι να κάνεις στο καράβι από το Λαύριο;

Συνήθως κοιτάω το Μακρονήσι.Μετράω τα μπεζ-καφέ κτίρια.Ψάχνω παράθυρα.Αν βαρεθώ,μετράω ξωκλήσια.Βγαίνω στο μικρό κατάστρωμα και ψάχνω γλάρους,Μετά οι τουαλέτες που είναι έξω και μυρίζουν άσχημα μου χαλάνε τη διάθεση και καθομαι στα σχοινιά τα σκεπασμένα με τα καραβόπανα.Δε φοβάμαι.

Με περιμένει δουλειά.Και θάρρος.

Δυο τρεις τουρίστες θα τρώνε σε κάποιο εστιατόριο.Το σπίτι μου θα χει φως στο παράθυρο.

Στον Αη Γιώργη πάνω το καντήλι αναμμένο.

Η σκόνη κατακάθεται και στροβιλίζομαι.

Cherry all purpose.Παντός καιρού και διαθέσεων.Φευ!