Monday, July 23, 2007

Αχνισμένα καλοκαίρια


Θέλω ένα παρασόλι για να με προστατεύει από τον ήλιο.Κάθε βράδυ οι πόνοι και τα βάσανα όλου του κόσμου συσσωρεύονταισ στις πλάτες μου και με βαραίνουν.Ξυπνάω με ναυτία και φοβάμαι.No sugar,no spice.
Αν δεν ήξερα θα έλεγα πως είμαι ερωτευμένη.Μα δεν είμαι.Mirror mirror on the wall, who's the fairest of them all?
Μου κάνει παρέα η Καίτη Ντάλη τα βράδια.Δεν βγαίνω πια.Ίσα ίσα μέχρι το δρόμο.Χαιρετάω δυο περαστικά αμάξια,το μαγικό νούμερο επτά και ξαναμπαίνω.
Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω,κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω.Μ' έκανες παιδί του δρόμου,πετάω τα ζάρια πίσω απ το δεξιό ώμο.Μα το κακό δεν ξορκίζεται.
Θέλω να βρέξει.Κάθε μέρα το εύχομαι.Ανασαίνω ατμούς και κοιμάμαι με τα χέρια ανοιχτά σα να προσμένω κάτι.Μα εσύ δεν έρχεσαι.
Και ίσως,ίσως,να ναι καλύτερα έτσι.

3 comments:

Blue said...

Τα καλοκαίρια είναι μάλλον σκληρά κι αδίστακτα με τους μη ερωτευμένους. Ίσως να είναι καλύτερα να έρθει το κάτι που σαν να προσμένεις.
(Έχεις όμως πολύ καλή παρέα τα βράδυα!!)

Sakis said...

Κάτι της έγραψε, της Καίτης Ντάλη, ο Ξαρχάκος, νομίζω, πρόσφατα σχετικά... Δεν έχω ακούσει τίποτα από πουθενά... Δεν βγαίνεις, επειδή, ίσως, δεν έχεις αναρρώσει πλήρως ορθοπεδικώς, αν δεν κάνω λάθος... Όμως, δεν θα βραδύνει για πολύ ακόμη εκείν' η αγιασμένη ώρα... Και, μετά, ποιός σε πιάνει, έτσι;!

Α, στο προηγούμενο ποστ σου, η στροφή ανήκει στον σ'χωρεμένο, τον Άκη Πάνου, αν δεν κάνω λάθος, και τραγουδήθηκε, νομίζω, από τον Καζαντζίδη... Χτες σε θυμήθηκα... Το ΕΤ 1 πρόβαλε σ' επανάληψη, στην εκπομπή της Μπίλιως Τσουκαλά, ένα χορταστικό αφιέρωμα στα έργα και τις ημέρες του Στέλιου... Ήταν προσκεκλημένοι, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Χρονάς, ο Μίμης Παπαϊωάννου , ο Ηλίας Κλωναρίδης και κανάς δυο άλλοι, που μου διαφεύγουν τώρα τα ονόματά τους και που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν κάπως πιο προσωπικά... Έκτακτο, σου λέω... :-)

Unknown said...

lady bluessinger,η παρέα είναι η καλύτερη,μαζί με δυο τρία ποτήρια κρύο τσάι με πολύ λεμόνι,ευτυχώς δηλαδή.
Σάκη,ήταν πριν δυο χρόνια,νομίζω,με τίτλο," η κυρία Καίτη κι εγώ".Εγώ ακούω τη ζωντανή ηχογράφηση από την πλατεία Βικτωρίας.Αν και είμαι σκληρό καρύδι και έχω αναρρώσει πλήρως,η ψυχή,όχι.
Όσο για την εκπομπή,την είδα το χειμώνα,αν και δεν είμαι μεγάλη φαν της Τσουκαλά,ήταν εξαιρετική.Και εκείνη για τον Άκη Πάνου.