Wednesday, October 10, 2007

ναύπλιο


πόσο μου έλειψε αυτή η πόλη...να την περπατήσω ξανά πόντο πόντο...να αγοράσω κλωστές με τη μάνα μου,7 χρονώ...να αγοράσω την αλίκη στη χώρα των θαυμάτων,με τον πατέρα μου,ιούνη μήνα,χειμώνα καιρό η μάνα μου να μου κουμπώνει το παλτό,να αγοράζει ασετόν στο φαρμακείο και να ζυγίζομαι στη ζυγαριά,"τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;" "να έχω βιβλιοπωλείο",η σ.στην Πρόνοια,η Μ.στο γραφείο της με τα χρωματιστά βαμβάκια...όλοι οι άνθρωποι αυτοί σα σταγόνες της βροχής εξατμίστηκαν...

2 comments:

zero said...

Στο Ναυπλιο μια μερα...
περιπατουσα,
και ειδα μια ωραια...
μαυρομαλλουσα.

violila said...

μου φαινονται ολα τοσο γνωριμα και ξεχασμενα σε ενα σεντουκι που πεταχτηκε κι εμεινα με μια βαλιτσα