sylvia

είναι όμως άδικο να μένεις στην ιστορία για ένα φούρνο του γκαζιού
έναν αποτυχημένο γάμο
τα ξανθά μαλλιά και το λευκό μαγιώ σου
έναν έρωτα με πάθος 
και δύο αυτοκτονίες
η μία η πιο διάσημη της λογοτεχνίας

τα βρώμικα μαλλιά σου την αρρώστια σου
για να σε διαγράψουν
ως ποιήτρια για μικροαστές με νευρώσεις και τεντωμένα νεύρα
διατροφικές διαταραχές
και βαμμένα μάτια μαύρα και μαλλιά
για κακομαθημένα κορίτσια που κραυγάζουν βοήθεια

όταν οι λέξεις σου πάνω στο λευκό χαρτί
ήταν τόσο όμορφες σαν παγωμένο ατσάλι
τέλειες σαν χειρουργικό εργαλείο
παγωμένες σαν τις νύχτες της Βοστώνης
κοφτερές σαν αλκοόλ στο στομάχι
και γροθιά

μα όλοι θυμούνται έναν αποτυχημένο γάμο
σκηνές ζηλοτυπίας έναν άνδρα άπιστο
καμένες σελίδες ημερολογίων
κι ένα μάγουλο να τρέχει αίμα

(και εγώ όταν σε διάβασα ήμουν μικροαστή με νευρώσεις και τεντωμένα νεύρα, Βικτώρια Λουκά)