γράφοντας

όταν γράφεις ξαναγράφεις τη ζωή σου, σβήνεις την παλιά σου ζωή και παίρνεις μια δεύτερη ευκαιρία,ακόμα και αν σε κρίνουν εσύ λες γράφω μια ζωή σαν να ήθελα να τη ζήσω,μακριά ο φόβος και τα λόγια τα μαραμένα εσύ διαλέγεις ποια θα κρατήσεις ποια όχι,
θα φτιάξεις νέο σώμα ίσως νέα μάτια ένα άλλο σπίτι και θα έχεις άλλες μνήμες
μα δεν γίνεται ποτέ έτσι
τα βράδια εξακολουθώ να σε φιλώ με το στόμα μιας άλλης και είναι αυτές οι σκέψεις που με κάνουν να λέω περιμένω να έρθει χειμώνας να σε νοσταλγήσω ξανά, να πιω τον πόνο σου και να τον γεννήσω να τον μεγαλώσω άραγε είχαμε κάτι άλλο 
τις νύχτες έρχεται ένα αγόρι με χώμα στις χούφτες του και μου λέει έλα μαζί μου να σκάψουμε ίσως να βρούμε θησαυρούς
μα εγώ ανάβω καντήλια σε προαύλια εκκλησιών και φοβάμαι τα καστανά μαλλιά του που θα ασπρίσουν 
και τον αφήνω μόνο με μια λαχτάρα στο βλέμμα
άλλος ένας που εγώ άφησα μονάχο