Friday, July 20, 2007

the letter


ένα τραπέζι που να τρίζει,μια πένα που να βγάζει αστέρια,τις Πλειάδες να βγαίνουν σαν πυροτεχνήματα,κι εσύ να μου λες πως είναι πιο όμορφη από μένα,κι εγώ να σου απαντώ,"εγώ ποτέ δεν αγαπώ,ποτέ μου δε στεριώνω" και να κλαις.

2 comments:

Donald said...

αχουτο μωρε το κακομοιρο...

Donald said...

που πας χωρις αγαπη?
στην νυχτα στην βροχη?