Monday, October 22, 2007

Μεγαλούπολη


Η Αθήνα με φοβίζει.Όταν βρέχει μου είναι ξένη εντελώς.Μου αρέσει που καθαρίζει από τη σκόνη και το χώμα,μα όταν βγαίνει ξανά ο ήλιος,δεν τη γνωρίζω.
Το νησί μου συνεχίζει να πλέει σαν καράβι έρημο χωρίς πλήρωμα,φάντασμα,φάντασμα κι εγώ,ύφος αφηρημένο,όλοι δίνουν συμβουλές,όλοι λες και ξέρουν καλύτερα,φάτα μοργκάνα,χιλιοειπωμένα τραγούδια,νοτιάς άρρωστος,μισοτελειωμένα καλλυντικά,βουβή,μισοαρχισμένα βιβλία,καθαρίζω το σπίτι,σκόνη και στάχτες παντού,αρχίζουν τα θέατρα,τηλεοπτικές σειρές βαρετές με αργή πλοκή,τα βράδια γεμίζω σημειωματάρια,μιλάνε όλοι χωρίς να σκεφτούν,γίναμε ανθρωποφάγοι,νάρκισσοι,εγωιστές,πάντα ήμασταν έτσι κι αλλιώς νομίζω,
αλήθεια,ποιος άλλος λαός στον κόσμο θα αγόραζε μετά μανίας ένα κλασικό βιβλίο που καθρεφτίζει την ασχήμια τους αν δεν παιζόταν στην τηλεόραση,και που δεν πρόλαβε να τελειώσει ο συγγραφέας λόγω θανάτου;
(Η τελευταίες λέξεις του είναι "ας γελάσω" και σίγουρα ο συγγραφέας του αν μας βλέπει γελάει με τα χάλια μας)
γιατί ακόμα και αν διαβάζουμε λογοτεχνία πλέον,παιδεία δεν έχουμε.

6 comments:

thel said...

Αν μιλάς για το Γιούγκερμαν, πραγματικά κι εγώ ξενέρωσα! Το βιβλίο -κατά τη γνώμη μου- είναι υπέροχο! Το διάβασα πέρυσι και το θυμάμαι -φευ!- πολύ καλά! Η τηλεοπτική μεταφορά μοιάζει ευνουχιστική -δεν είμαι αρμόδια να κρίνω το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα σκηνοθεσία, υποκριτική κοκ-. Με εξόργισε η σκηνή στο πατρικό του Γιούγκερμαν που χόρευαν οι μεγάλοι και παρατηρούσε το παιδί από τη σκάλα κλεφτά τη μαμά του να χορεύει με ένα ξένο άντρα. Σε περίπτωση που ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να φτιάξει μια δυνατή σκηνή, θα μπορούσε κάλλιστα να εμπνευστεί από αντίστοιχες σκηνές της ταινίας του Μπέργκμαν "Φάνη και Αλέξανδρος". Όσο για το πλακάκι του δαπέδου, δεν έχω λόγια...

Unknown said...

thel,μιλάω για το Δέκα,το Γιουγκερμαν δεν το χω δει ακόμα,μα μου φαίνεται αστείο ένα βιβλίο που θέλει να δείξει μόνο μιζέρια,τόσο κυνικό,να προβάλλεται νοσταλγικά,και ρομαντικά,και να πουλάει τόσο ενώ κανείς μέχρι τώρα απ'τους νεοέλληνες δεν θα το αγόραζε αν ήξερε καλά πως δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί.Το Γιούγκερμαν τουλάχιστον,άντε,πρόλαβε να το τελειώσει...

Sakis said...

Ένα ''Καλώς όρισες!'' πέρασα μόνο να σου πω... Κι ίσως, έτσι, να διασκεδάσω ή, έστω, ν' απαλύνω και να μετριάσω κάπως την απογοήτευσή σου από τη βροχερή υποδοχή της Αθήνας...

fish eye said...

το δεκα το διαβασα πριν πολλα χρονια..χαιρομαι που το βλεπω στην τι βι εστω κι ετσι και πολυ θα ηθελα να το ξαναδιαβασω..αλλο πραγμα το βιβλιο!

zero said...

Καλως γυρισες στην βροχερη Αθηνα.

Unknown said...

Σακη σε ευχαριστώ,Ζέρο επίσης,φεγγαραγκαλιές το βιβλίο είναι στενόχωρο,πολλοί χαρακτήρες που αναφέρει περιληπτικά ο Καραγάτσης στο σίριαλ είναι πρωταγωνιστές (π.χ Δέσποινα Νταηγιώργη,Καλογεράς)ενώ η πόρνη υπό την προστασία της Ελενάρας δεν υπάρχει πουθενά,προστέθηκε για την τηλεόραση,ίσως να δικαιολογούνται μερικά πράγματα,το βιβλίο είναι μια πρώτη γραφή χωρίς διορθώσεις,κάτι σαν παζλ χαρακτήρων.