Monday, March 03, 2008

avalanche


να έτρωγα φράουλες με σαντιγύ στο πάρκο

και να έπεφτε βροχή και να μύριζε το χώμα

να λερώνονται τα γυμνά μου πόδια

από τη λάσπη

και ο πολτός των φρούτων

να υγραίνει τις άκρες των χειλιών μου


μόνη σε λόμπυ ξενοδοχείου να αγοράζω χαζομάρες απ' το gift shop να παραγγέλνω τον έναν καφέ μετά τον άλλον να κοιτάω το μπάρμαν να σκουπίζει τη μπάρα


να περπατάω ξυπόλητη καλοκαίρι

να χάνω προσανατολισμό και να γλιστράω στις πέτρες,να γελάω,

να τρώω βερύκοκα και σύκα στο μπαλκόνι και να ανοίγω τις κουρτίνες

το πρωί,τόσο φως,αυτό το φως

το μάζεμα του θυμαριού-το θυμάσαι;

οι βουκαμβίλιες,έπεφταν τα άνθη τους

παγωμένες ροζ λεμονάδες στην αυλή

να μου διαβάζεις ee cummings,να τραγουδάω όλα σπάστα,όλα κάφτα και αγάπα με

και να γελάς γιατί χάνω τον τόνο


να βουρτσίζουμε τα δόντια μας πλάι πλάι στο νιπτήρα

εσύ με το κάτω μέρος της ριγέ πυζάμας

εγώ με το παλιό γαλάζιο σου πουκάμισο

τα μαξιλάρια μας τσαλακωμένα


να ψάχνω για πασχαλίτσες ανάμεσα στα γεράνια,τη βρήκα,τη βρήκα,μετά να την αφήνω ελεύθερη,αυτή η παλιά μου κρυψώνα στα σκαλιά,αχ αυτή η κρυψώνα

τα αγκάθια στα πόδια μου τα μελάνια στα δάχτυλά μου

τα παχουλά παιδικά μου δάχτυλα

i stepped into an avalanche,it covered all my soul..

5 comments:

violila said...

....και να γελάω....

Παπαρούνα said...

αισθάνομαι μια οικειότητα όταν σε διαβάζω.

Sakis said...

Νιώθει κανείς τη νοσταλγία των άλλων, συνήθως κι από προσωπική πείρα... Όμως, θαρρώ πως ούτ' οι παλιές ερωτικές ιστορίες, ξεφεύγουν από τον γενικό κανόνα: ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα... :(

Καλησπέρα, Κερασο-κόρασο! Ή, μήπως, Κορασο-κέρασο;! :-)

Sakis said...

Κεράσει κεράσι το κοράσι; :-)

Unknown said...

ναι,βιολίλα,και να γελάς..
παπαρούνα,και για μένα ισχύει αυτό
σάκη,ή ως τραγωδία,θα περιμένεις λίγο να 'ρθει η εποχή τους,είναι νωρίς ακόμα!