Friday, December 14, 2012

κυκλάμινα

γιατί άλλα άσχημα νέα θέλω να πω, λέξεις που δεν καταλαβαίνω και δεν θέλω να τα καταλάβω, γύρω μου άνθρωποι που αναφέρουν ανθρώπους και βιβλία και τέχνες που δεν ξέρω, θέλω να πω μήπως το κάνετε επίτηδες, επίτηδες για να με κάνετε να νιώσω άσχημα και μετά βαθιά ανάσα,όχι όχι όχι μην σκέφτεσαι έτσι.
Χτενίζω τα μαλλιά μας όλα προς τα πίσω και τα πιάνω σφιχτά για να πω είμαι εκτεθειμένη δεν αφήνω να με προστατεύει τιποτα, γυμνός λαιμός για κάθε είδους βαμπίρ και χτυπήματα στο πίσω μέρος του σώματος, μόνο όταν παραδεχτείς πόσο ευαλωτος είσαι είσαι πραγματικά ανίκητος. 
Στο κρύο στην κακία στο θράσος, όταν ήμουν 12 χρονών στο βουνό στην Πάρνηθα σε ένα παρατημένο γήπεδο του μινι γκολφ και σε όλο το βουνό φύτρωναν κυκλάμινα και ήταν φθινόπωρο, ήταν όλα πράσινα με ροδαλές πινελιές τόσες δα και τώρα τα χρόνια μου εκείνα δεν υπάρχουν,κάηκαν και μου τα πήραν, δεν θέλω λύπη οίκτο ή λόγια δήθεν συμπόνοιας,μα εκείνοι που έφταιξαν να μου τα δώσουν πίσω ούτε καν το είχαν καταλάβει και αυτό και αν πονάει μετά από τόσα χρόνια.

No comments: