Tuesday, June 06, 2006

Υπάρχει μια φωτογραφία μου γύρω στα 2 ή 3.Φοράω ένα φόρεμα βαμβακερό καρώ γαλάζιο με κίτρινα παπάκια επάνω,έχω στο χέρι το μπιμπερό,και το μικρό νύχι του ενός χεριού μου είναι βαμμένο κόκκινο.
Είχα και μια παιδική ομπρέλα όλη διάφανο πλαστικό με παπάκια γύρω γύρω,αλλά έσπασε.
Και μια πάνινη κούκλα Σνούπυ,κάπου χάθηκε ή πετάχτηκε και εκείνη.Που πάνε όλα τα χαμένα παιχνίδια μας;Στον Παράδεισο όλων των παιχνιδιών που παίζουν τα νεκρά παιδάκια;
Αγόρασα εισητήριο για τον Κέηβ.Και ένα μπουκάλι ροδόνερο.Ψάχνω πλανήτες(ή πλάνητες),τους φαντάζομαι με χρώμα ροζ σαμπάνιας και παλίρροιες και άμπωτες,και λουλούδια παράξενα.

Πλησιάζει Πανσέληνος και το νιώθω,παντρεύω κέδρο και κόλιαντρο στα χέρια μου και ψάχνω,κι ας είναι μέρα, τον ουρανό...

3 comments:

Mari-R1 said...

Χθες κοιτούσα κι εγώ τις φωτογραφίες μου από μωρό που είχα χρόνια να τις δω.. ΜΕ είδα μ ένα αγαπημένο ρομπάκι που το φορούσα μετά τη θάλασσα και μου φάνηκε τόσο μικρό ενώ τότε μου φαινόταν τεράστιο..Αν πάνε κάπου πάντως όλα τα αγαπημένα παιδικά μας αντικείμενα είναι ο παράδεισος της καρδιάς μας

ΠΡΕΖΑ TV said...

Η ιστορια της μνημης μερικες φορες μας πληγωνει...

Παπαρούνα said...

αυτό για τον Κέηβ με πέθανε...
καταραμένη εξεταστική!