Sunday, June 25, 2006

τρεις μέρες χωρίς ύπνο,ζαλίζομαι,αν είναι έτσι οι παραισθήσεις έχω το πιο παράξενο σώμα...
τεντωμένα νεύρα,η κάθε ίνα του σώματός μου πάει να σπάσει,το πρόσωπό μου κάτι το ακαθόριστο,όχι στον καθρέφτη,ποτέ στον καθρέφτη.
Άρθρα για το Κάπρι και τα Χάμπτονς.Άρωμα από άγριες λεμονιές.'Εχω ρίζες γερές σαν δέντρο.
Τα πόδια μου έχουν πληγές από το περπάτημα-σε τιμωρώ.Φοράω το αλχημιστικό μου δαχτυλίδι-σε τιμωρώ.Στα μπαρ των παρείσακτων-είμαι όμορφη και σε τιμωρώ.
Μόλις έφτασα σε μια πατρίδα.
Στο αεράκι,στους τσιγγάνους στην αλάνα που μαγειρεύουν την ώρα αυτή,στη γλυκιά μου αυτή ραστώνη...σε τιμωρώ.

1 comment:

homelessMontresor said...

Μάλλον με πρόλαβε ο/η drosulitis...
ΚΑλημέρα!